Չնայած խաղալիքների զարգացած արդյունաբերությանը և նրանց առատությանը՝ ժամանակակից կյանքում էլ կա հետաքրքրություն ձեռակերտ խաղալիքների նկատմամբ: Երբ վարպետը իր ձեռքով խաղալիք է պատրաստում, նա իր հոգու մի մասնիկն է ներդնում իր ստեղծագործության մեջ: Այդ պատճառով էլ մարդիկ դարեր և հազա րամյակներ շարունակ խաղալիքները և հատկապես տիկնիկները համարել են կենդանի էակներ, որոնք ապրում են իրենց առանձին, մարդկանց հետ կապ չունեցող կյանքով: Տիկնիկը, մարդու ձեռակերտ ստեղծագործությունը լինելով, մարդկության ողջ պատմության ընթացքում արտահայտել է հասարակության աշխարհայացքը… Մայիսի 21-ին Երևանի հ. 200 հիմնական դպրոցում տեղի ունեցավ «Կենդանություն պարգևենք» խորագրով դաս-միջոցառում : Միջոցառման ընթացքում երեխաները (IVա և IVբ դասարանների աշակերտները) ներկայացրեցին Եգիպտոսի, Հունաս- տանի, Հռոմի, Ռուսաստանի, Հայաստանի ծիսական խաղալիքների զարգացման պատմությունը, ինչպես նաև ուսուցչուհու կողմից բեմադրված «Պույ-պույ մկնիկը», «Անբան Հուռին» , «Շունն ու կատուն», «Պապն ու շաղգամը» հեքիաթները և թեմատիկ փոքրիկ մանրապատումներ իրենց իսկ ձեռքերով պատրաստված տիկնիկներով:
