Նոյեմբեր 28-ին հ. 200 հիմնական դպրոցում տեղի ունեցավ միջոցառում, որը նվիրված էր Եղիշե Չարենցի հիշատակին: Ինչ կարող ես գրել հրաշքի մասին Նաիրին ծնեց Չարենցին: Պատռվեց հողը, կանաչ ծիլը բացեց աչքերը ու նայեց շուրջը: Ժայռակոփ պատկերներ և սեպագրեր տեսավ, տեսավ ծաղկազարդ մագաղաթներ և ձուլածո տաճարներ՝ բայց ծով արյան ու ծով ցավերի մեջ: Սիրտը մղկտաց: Բարձրացրեց գլուխը՝ տեսավ շողացող Արևը: Հուսադրվեց: Շարժեց արմատները, զգաց, որ հիմքը բազալտ է: Թինդ առավ: Եվ իր բազալտե հայրենիքի արցունքները սրբելու համար մխրճվեց փոթորիկների մեջ ու ելքեր որոնեց: Բարձրացավ ժամանակի սամումը, երկինքը սևակնեց ու բոցավառվեց: Ու նա որոտոձայն կանչում էր Մհերին՝ փնտրելով Ագռավաքար տանող ճամփան…: Չարենցը լեգենդ էր: Մեծ արվեստագետը մեծ փորձառությամբ անցավ կյանքի դժվարին բավիղներով և հանճարի արևագունդը ուսած՝ արարեց, աշխարհին թողնելով խոսք, մարդուն ապրեցրեց իր թողածով… Միջոցառումը նվիրված էր նաև Չարենցի ՙԵրեք երգ տխրադալուկ աղջկան՚ գրքի լույսընծայման 100-ամյակ
... Читать дальше »